Mooie herinneringen, die boven komen als ik dit hart van Huis vol Kleur weer tegenkom:
 |
| Hart Sint Maarten ontwerp Huis vol Kleur nov. 2015 |
Geniet van alle zangertjes!
De Wilde Aardbeien
zaterdag 11 november 2017
Sint Maarten
Nu de kleine aardbeitjes groot zijn geworden, is Sint-Maarten niet meer zo'n gebeurtenis als vroeger. Wat was het leuk om met de lantaarntjes langs de deuren te gaan, en het eigenwijze commentaar van de kleine aardbeitjes te horen als ze gingen bepalen welk liedje ze zouden gaan zingen. "Niet van die koeien hoor, die hoor ik steeds!" Grote favoriet was "ik loop hier met mijn lantaarn, en mijn lantaarn met mij", waarbij het (elektrische) lampje stipt aan en uitgedaan werd als dat in het liedje voorkwam.
Mooie herinneringen, die boven komen als ik dit hart van Huis vol Kleur weer tegenkom:
Mooie herinneringen, die boven komen als ik dit hart van Huis vol Kleur weer tegenkom:
zondag 1 oktober 2017
Herfst bij de kabouters
Het heeft de hele dag geregend. Buiten tollen de bladeren in het rond op de woeste westenwind. Rob de zeemeeuw heeft de moed opgegeven: vandaag komt hij niet meer terug bij het strand. Uitgeput klopt hij aan bij zijn goede vrienden, de kabouters. Mama Else doet open en slaat haar hand voor haar mond. "Rob, wat zie je er uit! Je veren staan alle kanten op! Kom snel binnen. We hebben de kleinkinderen te logeren, maar voor jou is er altijd plek!"
Met een zucht van opluchting stapt Rob heel voorzichtig het huisje binnen. De kabouters wonen best ruim, maar met de omvang van een zeemeeuw is bij het bouwen natuurlijk geen rekening gehouden. Else loodst hem de bijkeuken in. Van daaruit kan hij precies horen en zien hoe Sjoerd de kleinkinderen Siem en Doortje voorleest. Kijk die kleine Door nou toch zitten. Ze klemt zich vast aan de beer die hij haar met Kerst heeft gegeven. Ze heeft hem vast nog niet gezien, anders was ze al naar hem toegerend.
Sjoerd heeft hem wel zien binnenkomen en begroet hem met een knipoog. Voorlezen is zijn lust en zijn leven, en het allerliefst leest hij voor aan Siem en Doortje. Spannende verhalen van de Spin Sebastiaan, of sprookjes van Roodkapje. Maar favoriet zijn toch wel de waargebeurde verhalen van zijn overgrootvader Frodo.
Siem heeft hem ook gezien, dat ziet Rob aan zijn gewiebel. Nog een wonder dat hij niet van zijn krukje valt. Hij trekt een raar gezicht naar het mannetje, dat direct in lachen uitbarst. Doortje kijkt verbaasd rond. "Oom Rob!!!" gilt ze, als ze Rob's kop uit de bijkeuken ziet steken. Met een plof springt ze van haar kruk en rent naar hem toe. Else probeert haar nog af te remmen, maar Doortje duikt onder haar armen door. Ze springt Rob om de nek en ratelt maar door over Bram de beer, logeren en dat ze hem zooo gemist heeft.
Lachend ondergaat Rob de lawine van knuffels die hij krijgt. Terwijl Else een lekker visje voor hem bakt, denkt hij "Herfst, wat is het toch een heerlijk jaargetijde!"
Met een zucht van opluchting stapt Rob heel voorzichtig het huisje binnen. De kabouters wonen best ruim, maar met de omvang van een zeemeeuw is bij het bouwen natuurlijk geen rekening gehouden. Else loodst hem de bijkeuken in. Van daaruit kan hij precies horen en zien hoe Sjoerd de kleinkinderen Siem en Doortje voorleest. Kijk die kleine Door nou toch zitten. Ze klemt zich vast aan de beer die hij haar met Kerst heeft gegeven. Ze heeft hem vast nog niet gezien, anders was ze al naar hem toegerend.
Sjoerd heeft hem wel zien binnenkomen en begroet hem met een knipoog. Voorlezen is zijn lust en zijn leven, en het allerliefst leest hij voor aan Siem en Doortje. Spannende verhalen van de Spin Sebastiaan, of sprookjes van Roodkapje. Maar favoriet zijn toch wel de waargebeurde verhalen van zijn overgrootvader Frodo.
Siem heeft hem ook gezien, dat ziet Rob aan zijn gewiebel. Nog een wonder dat hij niet van zijn krukje valt. Hij trekt een raar gezicht naar het mannetje, dat direct in lachen uitbarst. Doortje kijkt verbaasd rond. "Oom Rob!!!" gilt ze, als ze Rob's kop uit de bijkeuken ziet steken. Met een plof springt ze van haar kruk en rent naar hem toe. Else probeert haar nog af te remmen, maar Doortje duikt onder haar armen door. Ze springt Rob om de nek en ratelt maar door over Bram de beer, logeren en dat ze hem zooo gemist heeft.
Lachend ondergaat Rob de lawine van knuffels die hij krijgt. Terwijl Else een lekker visje voor hem bakt, denkt hij "Herfst, wat is het toch een heerlijk jaargetijde!"
 |
| Verhaaltjestijd ontwerp atelier Anke sept. 2016 |
Geniet van elkaars aanwezigheid!
De Wilde Aardbeien
dinsdag 26 september 2017
Eigen ontwerpje
Soms moet je afscheid nemen, omdat dat voor jezelf het beste lijkt. Dat wil niet zeggen dat het makkelijk is, dus moest er iets als afscheidscadeautje ontworpen worden. Iets vrolijks, want het werd een nieuw begin. Iets niet te groots, want er moesten best wat afscheidscadeautjes gemaakt worden. En iets persoonlijks, want wat had die ene Aardbei veel meegemaakt met de collega's.
Uiteindelijk werden het deze eendjes als tassenhangers:
Met een persoonlijk briefje erbij voelde dit wel goed als afscheid. En nu, ruim een jaar verder, kunnen we oprecht zeggen dat het een goede stap is geweest. Wat niets afdoet aan het feit dat de collega's nog regelmatig gemist worden...
Uiteindelijk werden het deze eendjes als tassenhangers:
Met een persoonlijk briefje erbij voelde dit wel goed als afscheid. En nu, ruim een jaar verder, kunnen we oprecht zeggen dat het een goede stap is geweest. Wat niets afdoet aan het feit dat de collega's nog regelmatig gemist worden...
Koester goede herinneringen!
De Wilde Aardbeien
zondag 17 september 2017
Geluksengeltje
Het wordt weer herfst, dat merken we aan alles. En hoewel sommige mensen het heerlijk vinden als de regen tegen het raam klettert, zijn er helaas ook mensen die het juist bij dit afnemend licht heel zwaar hebben. Voor alle mensen die wel wat geluk kunnen gebruiken hierbij een geluksengeltje:
 |
| Geluksengeltje ontwerp Het Oog van de Naald jan. 2016 |
Geniet van de mooie dingen die er ook zijn!
De Wilde Aardbeien
maandag 21 augustus 2017
Vergeet-me-niet
Sommige mensen lopen een tijdje op je pad mee, maar na verloop van tijd moet je toch afscheid van elkaar nemen. Ook bij de Aardbeien is dat natuurlijk het geval, en wat kun je dan beter doen dan een herinnering weggeven in vilt?
Als bedankje voor alle begeleiding maakten we daarom een zeer toepasselijk bloemenkind: een vergeet-me-nietje. Het is een al wat ouder patroon van atelier Merijntje (bestaat dat atelier nog?), maar zoals jullie zien kun je ook van een oud patroon prachtige popjes maken. Trots staat het Vergeet-me-nietje in het groen:
Met alle regen van de afgelopen tijd, was dat echter niet de beste plek. Daarom wilde ze ook nog wel even binnen poseren:
Als bedankje voor alle begeleiding maakten we daarom een zeer toepasselijk bloemenkind: een vergeet-me-nietje. Het is een al wat ouder patroon van atelier Merijntje (bestaat dat atelier nog?), maar zoals jullie zien kun je ook van een oud patroon prachtige popjes maken. Trots staat het Vergeet-me-nietje in het groen:
 |
| Vergeet-me-nietje ontwerp Merijntje juli 2017 |
Met alle regen van de afgelopen tijd, was dat echter niet de beste plek. Daarom wilde ze ook nog wel even binnen poseren:
 |
| Vergeet-me-nietje ontwerp Merijntje juli 2017 |
En nu maar hopen dat ze haar naam eer aan doet!
Geniet van jullie herinneringen!
De Wilde Aardbeien
dinsdag 15 augustus 2017
Langzaam weer in het normale ritme
Voor de Wilde Aardbeien zit de vakantie er weer bijna op. Langzaamaan zie je ook in de natuur dat het jaar vordert: sommige bomen verliezen al wat blad en planten raken uitgebloeid. Ook de hortensia begint zich voor te bereiden op de herfst. En wat een geweldige kleuren ontstaan er dan! Atelier Lindelicht heeft een prachtig ontwerp gemaakt voor een waxinelichtjeshouder. Uiteraard hebben we daar met net iets andere kleuren een eigen draai aan gegeven:
Het enige nadeel is, dat we deze kleuren gewoon niet goed op de foto krijgen. Dus jullie zullen zelf een soort gemiddelde moeten bedenken van alle foto's :-)
Vooral het knippen van de blaadjes was een enorm werk, maar we zijn reuzeblij met het eindresultaat. Het lichtje staat nu te pronken op de tafel van oma Aardbei, dus dat maakt het alle werk waard.
Nou vooruit, nog eentje van bovenaf dan:
 |
| Hortensialichtje atelier Lindelicht maart 2016 |
 |
| Hortensialichtje atelier Lindelicht maart 2016 |
Nou vooruit, nog eentje van bovenaf dan:
Geniet van alle mooie kleuren buiten!
De Wilde Aardbeien
vrijdag 11 augustus 2017
Er was er een jarig!
Omdat het er allemaal zo lekker uitziet ...
Omdat het een geweldige dag was ...
Omdat het een geweldige dag was ...
 |
| Diverse ontwerpen van atelier Marinke, Niels Holgersson, De Vrolijke Viltvriendjes |
Vier het leven!
De Wilde Aardbeien
Abonneren op:
Posts (Atom)