maandag 7 april 2014

Wandelen moet je leren

Wat hoorden we? Een dun, boos stemmetje:

"MAM! Ik KAN het niet. Ik hou er niet van. Ik vind het STOM!"

Verbaasd keken we eens rond en zagen dit tafereel:


Onze aandacht was getrokken, benieuwd hoe mama-schildpad zou omgaan met zo'n dwars schildpadkind. En wat er nu eigenlijk zo stom was.

"Kom op, ik weet zeker dat je het kunt. Je kunt niet de rest van je leven alleen op gras blijven lopen. Weet je nog wat papa altijd zei? Een echte schildpad..."
"... rent nergens voor weg", zei het kleine schildpadje. "Maar het is zo VER! En zo HOOG!"
"Kom maar achter me aan, ik doe het voor!" zei mama bemoedigend.

En daar gingen ze, mama voorop, het kleintje eerst wat aarzelend er achteraan. Maar na verloop van tijd begon hij het zelfs leuk te vinden!

"Kijk eens mam, hoe hoog ik durf!" riep hij uit.


" En ik kan je ook nog inhalen, als ik mijn best doe!"

"Je bent een echte zoon van je vader! Ik wist het wel!" zei mama en trots gaf ze hem een dikke kus. "Kom mam, ik wil nog verder! Wandelen is LEUK!"

Schildpadden
ontwerp Atelier Sari
april 2014

En De Wilde Aardbeien? Die bleven in bewondering achter. Wat een prachtige schilden hadden deze twee wandelaars!


Fijne dag!

De Wilde Aardbeien

7 opmerkingen:

  1. Oooh wat lief en wat mooi gemaakt! En dan ook nog een leuk verhaaltje erbij. Ik vind het geweldig. Zit met een brede glimlach op mijn scherm te kijken :-)

    BeantwoordenVerwijderen
  2. ha top ik hoop dat ik ze ook eens tegenkom !!

    BeantwoordenVerwijderen
  3. wat een fijn verhaaltje van mama en zoon schildpad, ze zijn heel mooi zeker hun schild is prachtig ontworpen.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Geweldig wat een mooi verhaal over moeder en zoon schildpad, ze zijn erg mooi, vooral hun schild.

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Hele mooie schildpadjes! En knap opgelost van Mama Schildpad. Toch blijf ik meevoelen met kleintje. Ik voel mijn voeten nog, en krijg dorst als ik terugdenk aan die paar wandelingen van toen. Te warm en veel te ver. En vooral het MOETEN. Nog uit de tijd dat men kinderen wel wou zien, maar niet horen. Laat staan dat kinderen inspraak kregen in het wandelen. 😳

    BeantwoordenVerwijderen